000			02154nam a2200241Ia 4500
001			6467
005			20240228205716.0
010			_a960-7102-17-7
090			_a6467
100			_a20230418 frey50
106			_ar
200			_aΑυτοκτονία και εκκλησιαστική ταφή
210			_aΑθήνα _cΑρμός _d1992
215			_a139 σ. _d19 εκ.
330			_aΤο θέμα της αρνήσεως εκκλησιαστικής ταφής των αυτοκτονούντων αποτελούσε πάντοτε πρόβλημα για το άμεσο περιβάλλον του νεκρού. Πρόβλημα επίσης αποτελούσε και από την πλευρά του εκκλησιαστικού περιβάλλοντος του αυτόχειρα, δηλαδή των μελών της ενορίας του, το γεγονός ότι δεν πρόλαβαν να συμπαρασταθούν σε ένα μέλος της, που βρισκόταν σε ανάγκη, ώστε να το αποτρέψει να δώσει μια τέτοια λύση στο πρόβλημά του. Αλλά και η Εκκλησία γενικότερα, κυρίως σε εποχές ειρήνης που αύξανε γενικά η συχνότητα των αυτοκτονιών, προβληματιζόταν από τις αυτοκτονίες και προσπαθούσε να γωνστοποιεί τη θέση της για την κήδευση των αυτόχειρων, με την αγαθή πρόθεση να περιστείλει ή να μετριάσει το κακό.
606			_92416 _aΤαφή
606			_94265 _aΝεκροί _xΟρθόδοξη Ανατολική Εκκλησία
606			_aΑυτοκτονία _xΗθικές και θρησκευτικές απόψεις _xΧριστιανισμός _98750
676			_a241
701			_98271 _aΒουλγαράκης _bΗλίας Αντ.
712			_945 _aΑρμός
801			_aGR _bΒιβλιοθήκη Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου _c20180101 _gAACR2
990			_2ddc _cBK