000			05742nam a2200265Ia 4500
001			4516
005			20231215134308.0
010			_a960-435-010-2
090			_a4516
100			_a20230418 frey50
106			_ar
200			_aΕβραίοι και Χριστιανοί στη νεότερη Ελλάδα _eιστορία των διακοινοτικών σχέσεων από το 1821 ως το 1945 _gμετάφραση Γιώργος Σαρατσιώτης; επιμέλεια Έφη Αμίλητου, Δήμητρα Τουλάτου, εισαγωγή Ρίκα Μπενβενίστε
210			_aΑθήνα _cΠόλις _d2004
215			_a327 σ. _d24 εκ.
320			_aΠεριέχει βιβλιογραφία
327			_aΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ -- ΕΙΣΑΓΩΓΗ, ΠΡΟΛΕΓΟΜΕΝΑ, ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ, Η ΠΕΡΙΟΔΟΣ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΟΣΑΡΤΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 1821-1912, ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ, 1912-1940: ΜΙΑ ΝΕΑ ΕΠΟΧΗ, ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ, Η ΕΞΟΝΤΩΣΗ ΤΩΝ ΕΒΡΑΙΩΝ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΣΥΝΟΠΤΙΚΟΣ ΠΙΝΑΚΑΣ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΓΕΓΟΝΟΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ 1821 ΜΕΧΡΙ ΤΟ 1944 ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
330			_aΤο βιβλίο του Bernard Pierron αποτελεί σημαντική συμβολή στη μελέτη της ιστορίας των Εβραίων στο νεοελληνικό κράτος και ανοίγει δρόμους που θα μπορούσαν να οδηγήσουν στην ανανέωση της ελληνικής ιστοριογραφίας για τον 19ο και τον 20ό αιώνα. Η ιστορία που αφηγείται το βιβλίο αρχίζει με την επανάσταση του 1821 και τελειώνει με την εκτόπιση και εξόντωση των Εβραίων της Ελλάδας στα ναζιστικά στρατόπεδα. Την επομένη της επανάστασης, στη διάρκεια της οποίας σημειώθηκαν σφαγές Εβραίων στον Μοριά και στη Μακεδονία, στο νεοσύστατο βασίλειο δεν υπάρχουν οργανωμένες εβραϊκές κοινότητες. Το 1822, η Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου θεσμοθετεί αποφασιστικά τη θρησκευτική ανοχή και την πολιτική ισότητα. Ωστόσο, ήδη στην πρώτη αυτή περίοδο του ελληνικού κράτους αναδεικνύονται οι βασικές συνιστώσες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του ελληνικού αντισημιτισμού. Οι διαφορετικές συνιστώσες του αντισημιτισμού (οικονομική, πολιτική, θρησκευτική) συναντώνται σύμφωνα με τον συγγραφέα στον «πολιτισμικό αποκλεισμό» (exclusivisme culturel), που προκαθορίστηκε από την περίοδο της οθωμανικής κυριαρχίας, αποτέλεσε τη βάση του ελληνικού εθνικισμού, από την εποχή τη γέννησης της Μεγάλης Ιδέας μέχρι την Καταστροφή του 1922, και επηρέασε τις σχέσεις Εβραίων και χριστιανών από τις αρχές του 19ου αιώνα έως τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο. Η «ταυτότητα» των ομάδων, η «κουλτούρα» τους δεν γίνεται κατανοητή με βάση έναν σκληρό πυρήνα, ούτε με βάση μια σειρά χαρακτηριστικά - τη «δική» τους ιστορία, τη διαφορετική τους θρησκεία. Χρειάζεται να σταθούμε στα ρευστά σύνορα των σχέσεών τους με τις άλλες ομάδες. Οι σχέσεις αυτές συμμετέχουν στην οργάνωση, στη δόμηση του πολιτισμού τους, στην κοινή και στην ξέχωρη ιστορία τους. Στην περίπτωση των Εβραίων και χριστιανών μας καλούν να αναζητήσουμε μια εβραϊκή θεώρηση στην οικουμενική κληρονομιά ή να ξαναβρούμε τα δυτικά σχήματα στον εβραϊκό πολιτισμό, μας παροτρύνουν να ξανασκεφτούμε στις σχέσεις ανάμεσα στο γενικό και το ειδικό στην ιστορική τους εξέλιξη. Το βιβλίο του Pierron είναι σημαντικό διότι εστιάζει σε αυτές ακριβώς τις σχέσεις. Είναι επίσης τολμηρό διότι φέρνει στην επιφάνεια την πιο θλιβερή πλευρά τους. (ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΤΟ ΟΠΙΣΘΟΦΥΛΛΟ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ)
606			_9138 _aΕβραίοι _xΙστορία _yΕλλάς
606			_97584 _aΕβραϊκό ολοκαύτωμα (1939-1945) _yΕλλάς
607			_97100 _aΕλλάς _xΕθνικές σχέσεις
676			_a949.500 492 4
701			_913344 _aPierron _bBernard
712			_9356 _aΠόλις
801			_aGR _bΒιβλιοθήκη Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου _c20180101 _gAACR2
990			_2ddc _cBK