000			04911nam a2200241 4500
001			22165
010			_a978-960-467-176-2 _bpbk.
090			_a22165
100			_a20230927 grey50
106			_ar
200			_aΗ Βενετία των Ελλήνων _fΑθανάσιος Ε. Καραθανάσης
210			_aΑθήνα _cΚυριακίδη _d2010
215			_a647 σ. _d24 εκ.
327			_aΠεριεχόμενα ΜΕΡΟΣ Α΄. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΒΕΝΕΤΙΑΣ - ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΟΣ ΒΕΝΕΤΙΑΣ (15ος -20ός αι.) - Ο ΘΩΜΑΣ ΦΛΑΓΓΙΝΗΣ ΚΑΙ Η ΦΛΑΓΓΙΝΕΙΟΣ ΣΧΟΛΗ - ΤΑ ΦΙΛΟΛΟΓΙΚΑ ΤΗΣ ΦΛΑΓΓΙΝΕΙΟΥ ΜΕΡΟΣ Β΄. ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ - ΤΑ ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΗΣ ΛΟΓΙΟΣΥΝΗΣ - Η ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΡΗΤΟΡΙΚΗ ΜΕΡΟΣ Γ΄. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΔΕΛΦΟΤΗΤΑ ΒΕΝΕΤΙΑΣ: Η ΡΩΣΣΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΑΛΛΟΙ ΒΑΛΚΑΝΙΚΟΙ ΛΑΟΙ (1500-1840) - ΜΕ ΤΗΝ ΡΩΣΣΙΑ - ΜΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΔΟΥΝΑΒΙΕΣ ΗΓΕΜΟΝΙΕΣ - ΜΕ ΤΗΝ ΣΕΡΒΙΑ - ΜΕ ΤΗΝ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ - ΜΕ ΤΙΣ ΠΕΡΙΟΧΕΣ ΤΟΥ ΑΔΡΙΑΤΙΚΟΥ ΜΕΡΟΣ Δ΄. ΤΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΟΛΛΕΓΙΟ ΠΑΛΑΙΟΚΑΠΑ - ΤΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΤΟΥ ΚΟΛΛΕΓΙΟΥ - ΟΙ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ
330			_aΣτην Βενετία από τον 13ο αι., και ενώ το Βυζάντιο άρχιζε μία νέα πορεία μετά την εκδίωξη των Φράγκων της Δ' Σταυροφορίας το 1261 από τον Μιχαήλ Παλαιολόγο, είχαν εγκατασταθεί πολλοί Έλληνες προερχόμενοι, κυρίως, από τις βενετοκρατούμενες περιοχές της μητροπολιτικής Ελλάδος. Η συρροή των Ελλήνων προς την πόλη των τεναγών συνεχίσθηκε και τους επόμενους αιώνες, για να αυξηθεί στα χρόνια της Συνόδου Φερράρας - Φλωρεντίας (1439 - 1444), όταν ο αυτοκράτορας Ιωάννης Η' Παλαιολόγος και ο Πατριάρχης Ιωσήφ προσήλθαν, αγωνιώντες, στην Ιταλία της Αναγεννήσεως με την προσδοκία βοηθείας από την Δύση. Η Βενετία είχε καταστεί, έτσι, ένα νέο Βυζάντιο κατά την χαρακτηριστική έκφραση του Βησσαρίωνος, του φιλοενωτικού μητροπολίτου Νικαίας και εκ των πρωταγωνιστών της Συνόδου αυτής. Όλη αυτή η πονεμένη Ρωμηοσύνη, οι παλαιοί άποικοι και τα λείψανα του Βυζαντίου που έφθασαν στην Βενετία μετά την Άλωση, πολυάριθμοι πια, αναζητούσαν αρχικώς τόπο για να εκκκλησιάζωνται εμμένοντες στην Ορθοδοξία τους μες στο καθολικό περιβάλλον της Γαληνότατης. Ευκατάστατοι έμποροι, πλοιοκτήτες, χρυσικοί, ζωγράφοι, φαρμακοπώλες, μικροβιοτέχνες συνιστούσαν τον πρώτο δυναμικό πυρήνα του Ελληνισμού της Βενετίας έχοντες ως εμβληματικό πρότυπο της παραδόσεως της καθ' ημάς Ανατολής την αρχόντισσα Άννα Παλαιολογίνα-Νοταρά, την οποία ο πατέρας της Λουκάς είχε φυγαδεύσει ολίγο προ της Αλώσεως. Τελικώς, το 1498 πέτυχαν, μετά από συνεχείς και επίπονους αγώνες, την ίδρυση Αδελφότητας, της nazione greca, με προστάτη τον Άγιο Νικόλαο και έδρα, προσωρινή οπωσδήποτε, τον καθολικό ναό του Αγίου Βλασίου. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
606			_9928 _aΕλληνες της διασποράς _xΙστορία
607			_98663 _aΒενετία
607			_aΙταλία _xΠολιτισμός _xΕλληνικές επιδράσεις _95937
676			_a938.499
701			_9516 _aΚαραθανάσης _bΑθανάσιος Ε. _f(1946-____)
712			_915879 _aΚυριακίδη Αφοί
801			_aGR _bΒιβλιοθήκη Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου _c20230927 _gAACR2
990			_2ddc _cBK