000			05285nam a2200277Ia 4500
001			16725
005			20250801120244.0
090			_a16725
100			_a20211025h________##my0grey50######ga
101	0		_agre
102			_aGR
106			_ar
200			_aΘεός που επιθυμείται και επιθυμεί _fΧουάν Ραμόν Χιμένεθ _gεισ.-μετ. Κώστας Ε. Τσιρόπουλος
210			_aΑθήνα _cΕυθύνη _d1984
215			_a56 σ. _d20 εκ.
225	1		_aΑστρολάβος
304			_aΤίτλος πρωτοτύπου : "Dios deseado y deseante"
327			_aΕισαγωγή Η διαφάνεια, θεέ, η διαφάνεια Το κατορθωμένο όνομα των ονομάτων Των φυσικών μας κινήσεων Στην τρίτη μου θάλασσα Όλα τα σύννεφα φλέγονται Ο καρπός του άνθους μου Συνείδηση πλήρης Στο αχτιδοβόλο κέντρο Το ουσιώδες μαγικό ονομασμένο Συνείδηση σήμερα γαλανή Χωρίς πλήξη μήτε ανάπαυση Ξυπνητός μεσημέρι Ο τρόπος που μου απομένει Μου φαίνεται πως είναι Με τον σταυρό του νότου Σε βέβαιη ισοτιμία έκφρασης Εκείνη η ανοιχτή τροχιά Σε ερωτική γέμιση Για να σε ακούω Με ό,τι καλλίτερο έχω Το παν εσώτερο Ερημοποταμοθάλασσα Στην περικορυφή Με το μισό μου εκεί Έτσι καθώς ήσουν Σε χωρών χώρα Από τόσους προσκυνητές Περί συντροφιάς και ώρας Είμαι ζώο βάθους Η μικρή άνθηση Και σε χρυσάφι πάντα η κεφαλή άγρυπνη Τα βήματα του σπλάχνου που ευρήκα Σύγκρουση στήθους με ράχη Η καρδιά του σώματος όλου Αναπνοή συνολική της δόξας μας όλης Πάντοτε πέφτεις ως τον μαγνήτη μου Μετριούμαι με τον Θεό Η απέραντη θάλασσα Σε τάξη ομορφιάς Σε μιαν όαση αιώνια του ενδόμυχου Το κυμάτισμα της μεσημβρίας τραγουδεί Με μια σφραγίδα που δεν κλείνει Τα δυο σου μάτια, τα δυο μου χέρια Η ψυχή τώρα του φωτός Το φως που φέγγει κάτω από τον ύπνο Της απουσίας μου εν παρουσία Κάρβουνο αναμένο συνείδησης και αξίας Εσύ, φλέβα μυστική, ροδοδιαμάντι Σε μια φωλιά σπλάχνων Με δυναμισμό ένδοξης έκφρασης Η γη των επιγείων Θεός, ήλιος ανάμεσα στα δέντρα Η μέρα αυτή που είναι η ζωή όλη Στο γυμνό του ωραίου αυτού βάθους Το γυμνό άπειρο Ένας θεός εν λευκώ Αν η απέραντη ομορφιά μου ανταποκρίνεται ή όχι.
330			_aΟ Χουάν Ραμόν Χιμένεθ ανήκει στους ποιητές εκείνους που από νωρίς αντίκρυσαν την μαύρη όψη τον κόσμου. Για τούτο, παρά την λυρική του φύση, δεν αιστάνθηκε ποτέ ικανοποιημένος τιθασσεύοντας στο έργο του την ομορφιά του μεσογειακού κόσμου. Όταν ο βιωμένος θάνατος αποσφραγίζει το στόμιο του μηδενός για να θαμποφανεί το μυστήριο του όντος και η ζωή να αποκαλύψει τον αινιγματικό της χαρακτήρα, τότε ο ποιητής αυθόρμητα αναζητεί την σωτηρία του. Και η σωτηρία είναι η καλλιτεχνική δημιουργία που ωθείται στο αποκορύφωμά της όταν ο δημιουργός κατορθώσει να φτάσει στην ζηλευτή κατάσταση της έκστασης. Ολόκληρο το ευρύ ποιητικό έργο του Χουάν Ραμόν Χιμένεθ στοιχειοθετείται από τις τέσσερες αυτές λέξεις - οδηγούς: θάνατος - μηδέν, σωτηρία - ποίηση δια της έκστασης. Αλλά με την δραματική προϋπόθεση πώς το ποιητικό έργο καταξιώνεται από την ομορφιά.
606			_aΙσπανική ποίηση
676			_a861
701			_aJimenez _bJuan Ramon _4070 _922446
702			_aΤσιρόπουλος _bΚώστας Ε. _f(1930-2017) _4080 _4730 _910222
712			_aΕυθύνη _4650 _915782
801			_aGR _bΒιβλιοθήκη Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου _c20211025 _gAACR2
942			_cBK