000			10183nam a2200229Ia 4500
001			1649
005			20231218130608.0
010			_a960-16-1943-7
090			_a1649
100			_a20230412 frey50
200			_aΟ Χάμπερμας και οι νεοαριστοτελικοί _eη ηθική του διαλόγου στον Γιούργκεν Χάμπερμας και η πρόκληση του νεοαριστοτελισμού _gεπίμετρα Στέλιος Βιρβιδάκης, Κώστας Καβουλάκος
210			_aΑθήνα _cΠατάκης _d2006
215			_a414 σ. _d25 εκ.
320			_aΠεριέχει βιβλιογραφία, βιβλιογραφικές αναφορές και ευρετήριο
327			_aΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ -- Ευχαριστίες, Εισαγωγή, ΝΕΟΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΣΜΟΣ: ΗΘΙΚΗ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ, "Παλαιοί συντηρητικοί", "νεαροί συντηρητικοί" και "νεοσυντηρητικοί", Νεοαριστοτελισμός και νεοϊστορισμός, Η ηθική του διαλόγου μεταξύ "ηθικών" και "εθικών" ερωτημάτων, Ο ΝΕΟΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΣΜΟΣ ΩΣ ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΙΑΚΗ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ, Αρετή και αυτονομία: γιατί το πρόγραμμα του Διαφωτισμού "όφειλε να αποτύχει"; Δικαιοσύνη και αρετή: η ορθολογικότητα των παραδόσεων στον Άλισταιρ Μακιντάιρ, Αυθεντικότητα και αυτονομία στη νεωτερική ηθική, Προς μία "οικουμενιστική θεωρία του αγαθού" στον Τσαρλς Ταίηλορ, Ο κοσμοθεωρησιακός χαρακτήρας του νεοαριστοτελισμού: ηθικότητα και εθιμικότητα, ΝΕΟΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΝΕΟΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ: Η ΕΠΙΚΑΙΡΗ ΚΡΙΤΙΚΗ ΤΟΥ ΓΙΟΥΡΓΚΕΝ ΧΑΜΠΕΡΜΑΣ, Η ρωλσιανή θεωρία της δικαιοσύνης και η αντιπαράθεση του Χάμπερμας με τον κοινοτιστικό νεοαριστοτελισμό, Νεοαριστοτελισμός και συμβατική ηθική συνείδηση, Ο νεοσυντηρητισμός ως "ιδεολογία της φρόνησης", ΗΘΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ ΚΑΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΠΡΑΤΤΕΙΝ (1983): Η ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΗΘΙΚΟ ΣΚΕΠΤΙΚΙΣΜΟ, Ο νεοαριστοτελισμός ως "λυτρωτικός αποχαιρετισμός στη φιλοσοφία", Οι επτά γύροι της αντιπαράθεσης με τον ηθικό σκεπτικισμό, Η ηθική του διαλόγου ενώπιον των ανακατασκευαστικών επιστημών: η ηθική ψυχολογία του Λώρενς Κόλμπεργκ, Η κριτική του ηθικού φορμαλισμού και το "πρόβλημα της εφαρμογής", ΚΛΑΟΥΣ ΓΚΥΝΤΕΡ: ΤΟ ΚΡΙΤΗΡΙΟ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΛΗΛΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ, Πράξη, κανονιστική αρχή και κατάσταση στην ηθική του διαλόγου, "Διάλογοι θεμελίωσης" και "διάλογοι εφαρμογής", Καταλληλότητα, αξιωσιμότητα και το "πρόβλημα της εφαρμογής", ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΗΘΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ (1991): ΘΕΜΕΛΙΩΣΗ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΓΗ, "Ηθικοί διάλογοι" και "εθικοί διάλογοι": το πρωτείο του "ορθού" έναντι του "αγαθού", Η ηθική του διαλόγου ανάμεσα στον Καντ και στον Χέγκελ, Από τη διαλογική θεωρία της ηθικής στη διαλογική θεωρία του δικαίου, Παρέκβαση: Το "πρόβλημα της εφαρμογής" στη διαλογική ηθική του Καρλ-Όττο Άπελ, ΕΚΤΙΜΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ, Άλμπρεχτ Βέλλμερ, Ο "νεγκατιβιστικός" προσανατολισμός της ηθικής του διαλόγου, Η μη εφαρμοσιμότητα της ηθικής του διαλόγου, Ο Χάμπερμας και το ιδεώδες της κοινοτιστικής ελευθερίας, Σέυλα Μπενχαμπίμπ, Προς ένα "διαδραστικό μετα-μεταφυσικό οικουμενισμό", Η σκιά του Χέγκελ πάνω στην ηθική του διαλόγου, ΤΟ "ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ" ΜΕΤΑΞΥ ΝΕΟΑΡΙΣΤΟΤΕΛΙΚΗΣ ΗΘΙΚΗΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΚΑΙ ΗΘΙΚΗΣ ΤΟΥ ΔΙΑΛΟΓΟΥ, Διυποκειμενικότητα και συναίνεση, Ερμηνευτική και κριτική των ιδεολογιών: η κληρονομιά μιας διαμάχης, Κατανόηση και εφαρμογή, Η ηθική κρίση ως φρόνησις: Καντ και Αριστοτέλης, Επίλογος, ΕΠΙΜΕΤΡΟ Ι, Στέλιος Βιρβιδάκης, "Οι μεταηθικοί ορίζοντες της χαμπερμασιανής ηθικής του διαλόγου", ΕΠΙΜΕΤΡΟ ΙΙ, Κωνσταντίνος Καβουλάκος, "Ο Χάμπερμας και η αυθυπέρβαση του φορμαλισμού της διαλογικής ηθικής", ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ, ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΟΝΟΜΑΤΩΝ, ΕΥΡΕΤΗΡΙΟ ΕΝΝΟΙΩΝ
330			_aΣτις 9 Σεπτεμβρίου του 2000 ο Γιούργκεν Χάμπερμας έδωσε μια ομιλία στο Πανεπιστήμιο της Ζυρίχης με την ευκαιρία της απονομής του Βραβείου Dr Magrit Egner. Στην ομιλία του προέβη στη διάκριση μεταξύ μιας καντιανών καταβολών θεωρίας της δικαιοσύνης και μιας υπαρξιστικής ηθικής, όπως αυτή που συναντάμε στον Κίρκεγκωρ. Η τελευταία μαρτυρεί ένα "μετα-μεταφυσικό έθος", καθώς απαντά στο ερώτημα για τον ορθό βίο με την "ικανότητα να είναι κανείς ο εαυτός του". Από ποια παραδοχή εκκινεί ο Χάμπερμας; Πρόκειται για την ιδέα ότι, στις συνθήκες της όψιμης νεωτερικότητας, δεν είναι δυνατό, ούτε επιθυμητό, να απαιτεί κανείς από το φιλόσοφο περιεκτικές απαντήσεις για το τι συνιστά τελικά τον επιτυχή, τον αγαθό, σε αντιδιαστολή προς τον αποτυχημένο βίο. Τα ερωτήματα για τον αγαθό βίο -"Πως ένα ανθρώπινο ον οφείλει να χειριστεί το χρόνο του βίου του;" κι ακόμη περισσότερο "πώς οφείλω να χειριστώ το χρόνο του βίου μου;"- δεν ανήκουν στο πεδίο της φιλοσοφικής ηθικής. Τα "εθικά" ερωτήματα απαιτούν την επεξεργασία μιας περιεκτικής, αυτάρκους κοσμοθεώρησης στην οποία εντάσσονται και φαίνεται να βρίσκουν βέβαιες απαντήσεις. Για τον Χάμπερμας, ο ρόλος της φιλοσοφίας στην εποχή μας είναι διαφορετικός. Προσεγγίζει αυτό που ο Αντόρνο αποκαλεί στις πρώτες σελίδες των Minima Moralia "μια θλιμμένη επιστήμη". Η Γκόλφω Μαγγίνη επιχειρεί εδώ μια συνολική θεώρηση της σχέσης μεταξύ δύο κυρίαρχων «παραδειγμάτων» στο χώρο της σύγχρονης πρακτικής φιλοσοφίας: αφενός, της ηθικής του διαλόγου στον Γιούργκεν Χάμπερμας και, αφετέρου, μιας σειράς νεοαριστοτελικών και νεοεγελιανών ηθικών θεωριών με τις οποίες αυτή αντιπαρατάσσεται. Με την πραγμάτευση των ιστορικοφιλοσοφικών και συστηματικών - επιστημολογικών, κανονιστικών, ιδεολογικών - παραμέτρων που διέπουν αυτή την αντιπαράθεση, η συγγραφέας αναδεικνύει τον πλούτο και το εύρος της. Ασχολείται με ζητήματα που βρίσκονται στο επίκεντρο καίριων προβληματισμών των νεωτερικών κοινωνιών, όπως η σχέση νεωτερικότητας και παράδοσης, η πολυπολιτισμικότητα και ο πλουραλισμός των αξιών, καθώς και ζητήματα προσωπικής ηθικής, όπως η ισχύς της αρχής της αυτονομίας και οι επιταγές της αυθεντικότητας. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
606			_961 _aΦιλοσοφία, Σύγχρονη
676			_a190
701			_911364 _aΜαγγίνη _bΓκόλφω
712			_9983 _aΠατάκης
801			_aGR _bΒιβλιοθήκη Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου _c20180101 _gAACR2
990			_2ddc _cBK