000			05006nam a2200277Ia 4500
001			15566
005			20250122093718.0
010			_a978-960-89426-4-6
090			_a15566
100			_a20230419 grey50
101	0		_agre
102			_aGR
106			_ar
200			_aΑχυρένια σκυλιά _bΜονογραφία _dStraw Dogs _eσκέψεις για τους ανθρώπους και άλλα ζώα=Thoughts on humans and other animals _fJohn Gray _gμετάφραση Γιώργος Λαμπράκος
210			_aΑθήνα _cΕκδόσεις Οκτώ _d2008
215			_a271 σ. _d21 εκ.
320			_aΠεριέχει βιβλιογραφικές παραπομπές και βιβλιογραφία
327			_aΠεριεχόμενα: Ευχαριστίες - Πρόλογος στη χαρτόδετη έκδοση - 1. Ο άνθρωπος - 2. Η εξαπάτηση - 3. Οι διαστροφές της ηθικής - 4. Ο αλύτρωτος - 5. Μη πρόοδος - 6. Όπως είναι - Περαιτέρω ανάγνωση - Ευρετήριο ονομάτων - Ευρετήριο θεμάτων
330			_aΟ John Gray αντιμάχεται τις αστόχαστες πεποιθήσεις των σκεπτόμενων ανθρώπων και προσφέρει μια διεισδυτική ματιά στην ανθρωπινή κατάσταση. Ξεκινώντας με την παραδοχή ότι ο άνθρωπος δεν κατέχει προνομιούχα θέση σε σχέση με άλλα ζώα και το φυσικό του περιβάλλον, εξαπολύει δριμεία επίθεση στην ανθρωπιστική πεποίθηση που βλέπει τον άνθρωπο να κυριαρχεί τη Γη, να υπερβαίνει κάθε φυσικό όριο και να ελέγχει το περιβάλλον του. Η προφανής μας ανικανότητα να διαχειριστούμε τον εαυτό μας μαρτυρά τη θεμελιώδη ασυνέχεια ανάμεσα στις αυταπάτες της συνείδησής μας και στην πραγματική μας θέση στη φυσική τάξη. Για τον Gray, αυτή η ασυνέχεια εμφανίζεται πιο έντονα στη "Δυτική παράδοση". Από την εποχή του Πλάτωνα εισήχθησαν μια σειρά αφαιρέσεις μεταξύ του εαυτού μας και του κόσμου. Το αληθές, το όμορφο και το καλό έγιναν οι ανύπαρκτοι στόχοι μιας αδύνατης αναζήτησης. Όλα αυτά έθρεψαν την υπέρτατη αυταπάτη: o εαυτός είναι μια ορθολογική, συνεχής οντότητα, ένας δρων, διαφορετικός από όλους τους άλλους. Αφού, όμως, ο εαυτός είναι μια αυταπάτη, η ηθική είναι ένας παραλογισμός ή μάλλον ένα αφροδισιακό. «Δεν μας έχει κάνει καλύτερους ανθρώπους, σίγουρα όμως έχει εμπλουτίσει τις διαστροφές μας». Η ηθική είναι ακόμα μία αφαίρεση μεταξύ του εαυτού μας και του κόσμου. Είμαστε απρόθυμοι ή και ανίκανοι να καταλάβουμε πως όχι απλώς συγγενεύουμε με άλλα ζώα, αλλά σαν και αυτά είμαστε αδύναμοι σε σχέση τόσο με το ατομικό όσο και με το συλλογικό πεπρωμένο μας, κάτι που μας οδηγεί στη δίχως νόημα πίστη στην πρόοδο. Οι άνθρωποι της δράσης, που παλεύουν για τη βελτίωση, θεωρούν τον εαυτό τους ήρωα. Κατά βάθος η πίστη τους ότι η ανθρώπινη βούληση μπορεί να μεταμορφώσει τον κόσμο αρνείται την ίδια τους τη θνητότητα. Ο εαυτός που πασχίζει να κυριαρχήσει στον κόσμο είναι απλώς ένα τρεμοφέγγισμα στην επιφάνεια των πραγμάτων. Στόχος της ζωής, δηλώνει ο Gray, δεν είναι η δράση αλλά η ενατένιση. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
606			_aΚοινωνικές επιστήμες _xΦιλοσοφία
606			_aΑνθρωπισμός
676			_a128
701			_aGray _bJohn _f(1948-____) _9939 _4070
712			_9940 _aΟκτώ _4650
801			_aGR _bΒιβλιοθήκη Ακαδημίας Θεολογικών Σπουδών Βόλου _c20180530 _gAACR2
942			_cBK