Τοπική εικόνα εξωφύλλου
Εξώφυλλο από Amazon.com
Αγνωσία και Γνώσις Θεού [Μονογραφία] : συμβολή εις την έρευναν της γλώσσης και της θεολογίας της σοφίας Σολομώντος, επί τη βάσει του β΄θεολογικού παραρτήματος (ΣοφΣολ. 13-15) / Ευαγγελίας Γ. Δάφνη
Γλώσσα: Greek, Modern (1453-).Χώρα: Greece.Δημοσίευση: Θεσσαλονίκη : Ostracon, 2018Περιγραφή: 400 σ. ; 24 εκ.ISBN: 978-618-5146-63-4.Σειρά: Παλαιά Διαθήκη = Vetus Testamentum : μετάφρασις των Εβδομήκοντα=Septuaginta, 1Dewey: 223.96 ; 231.042Σημείωση περιεχομένων: Περιεχόμενα: ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ ΕΙΣΑΓΩΓΗ Ι. ΟΛΙΓΑ ΠΕΡΙ ΣΟΦΙΟΛΟΓΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ II. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟΝ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ 1. Ονομασία 2. Περιεχόμενον 3. Τόπος και Χρόνος Συγγραφής 4. Ενότης 5. Φιλολογικόν είδος 6. Συγγραφεύς και Sitz im Leben 7. Γλώσσα-Επιδράσεις 8. Θεματολογία 9. Σκοπός του βιβλίου - Αποδέκται III. ΤΟ Β' ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΝ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ (ΚΕΦ. 13-15) 1. Οριοθέτησις 2. Δομή 3. Διακειμενικαί Σχέσεις 3.1. Septuaginta deutsch 3.2. Stuttgarter Erklarungsbibel 3.3. Stuttgarter Altes Testament. Einheitsubersetzung mit Kommentar und Lexikon 3.4. Σοφία Σολομώντος 13-15 και Καινή Διαθήκη IV. ΣΚΟΠΟΣ - ΜΕΘΟΔΟΣ ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΓΡΑΠΤΑΙ ΠΑΡΑΔΟΣΕΙΣ ΤΟΥ Β' ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ (ΚΕΦ. 13-15) Ι. ΣΟΦΣΟΛ. 13,1-9: ΑΓΝΩΣΙΑ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΘΕΟΠΟΙΗΣΙΣ ΤΩΝ ΣΤΟΙΧΕΙΩΝ ΚΑΙ ΤΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΤΗΣ ΦΥΣΕΩΣ 1. ΣοφΣολ. 13,1: αγνωσία θεού 2. ΣοφΣολ. 13,2-3: Θεοποίησις των στοιχείων της φύσεως 2.1. ΣοφΣολ. 13,2: Πολυθεΐα και πολυαρχία 2.2. ΣοφΣολ. 13,3: Η τέρψις εκ της καλλονής αφορμή δια την θεοποίησιν της φύσεως 2.3. ΣοφΣολ. 13,4: Η έκπληξις εκ της δυνάμεως και της ενεργείας αφορμή δια την θεοποίησιν των στοιχείων της φύσεως 3. ΣοφΣολ. 13,5: Φυσική γνώσις Θεού 4. ΣοφΣολ. 13,6-9: Η μέμφις και το ασύγγνωστον των πλανωμένων περί την γνώσιν του Θεού Παράρτημα: ΣοφΣολ. 13,1-9 και Γεν. 3 II. ΣΟΦΣΟΛ. 13,10-15,13: ΜΟΡΦΑΙ ΤΗΣ ΕΙΔΩΛΟΛΑΤΡΕΙΑΣ ΩΣ ΑΓΝΩΣΙΑΣ ΘΕΟΥ ΚΑΙ ΤΑ ΟΛΕΘΡΙΑ ΕΠΑΚΟΛΟΥΘΑ ΑΥΤΗΣ 1. ΣοφΣολ. 13,10: Νεκραί αι ελπίδες των ειδωλολατρών 2. ΣοφΣολ. 13,11-14,10: Τα ξύλινα είδωλα 2.1. ΣοφΣολ. 13,11: Η τέχνη του ξυλογλύπτου 2.2. ΣοφΣολ. 13,12-16: Τα αποβλήματα της εργασίας του ξυλογλύπτου και η κατασκευή ξύλινων ειδώλων 2.3. ΣοφΣολ. 13,17-19: Η αφροσύνη των λατρευόντων ξύλινα είδωλα 3. ΣοφΣολ. 14,1-10: Το ανωφελές των ξύλινων γλυπτών εν αντιδιαστολή προς το έλεος του Θεού 3.1. ΣοφΣολ. 14,1-2: Επίκλησις των ξύλινων ειδώλων κατά τον πλουν και η τεχνίτις σοφία 3.2. ΣοφΣολ. 14,3α-5: Η θεία πρόνοια 3.3. ΣοφΣολ. 14,6: Η κιβωτός του Νώε 3.4. ΣοφΣολ. 14,7: Το ξύλον της δικαιοσύνης 3.5. ΣοφΣολ. 14,8-10: Η μεταβολή της θείας ευλογίας και της δωρεάς της πρακτικής σοφίας εις κατάραν του ασεβούς και της ασεβείας αυτού 4. ΣοφΣολ. 14,11-31: Η αιτία κατασκευής των ειδώλων και τα ολέθρια επακόλουθα αυτής 4.1. ΣοφΣολ. 14,11: Το έγκλημα και η τιμωρία της ειδωλολατρείας 4.2. ΣοφΣολ. 14,12-14: Η αιτία της είδωλολατρείας 5. ΣοφΣολ. 14,15-21: Η θεοποίησις ανθρώπων και η ανθρωπολατρεία ως μορφή ειδωλολατρείας 5.1. ΣοφΣολ. 14,15-16: Η θεοποίησις νεκρών και η λατρεία αυτών 5.2. ΣοφΣολ. 14,17-21: Η θεοποίησις βασιλέων και η λατρεία αυτών 6. ΣοφΣολ. 14,22-28: Τα ολέθρια αποτελέσματα της ειδωλολατρείας 7. ΣοφΣολ. 14,29-31: Η τιμωρία των κακώς περί Θεού φρονησάντων 8. ΣοφΣολ. 15,1-6: Τα είδωλα συγκρινόμενα προς το έλεος του Θεού 8.1. ΣοφΣολ. 15,1: Χρηστότης, αλήθεια, μακροθυμία και έλεος του Θεού του Ισραήλ 8.2. ΣοφΣολ. 15,2: Άφεσις αμαρτιών ως προνόμιον των φίλων του Θεού 8.3. ΣοφΣολ. 15,3: Η αληθής θεογνωσία είναι δικαιοσύνη και ρίζα αθανασίας 8.4. ΣοφΣολ. 15,4-6: Η ουσία της ειδωλολατρείας 9. Σοφ.Σολ. 15,7-13: Η κεραμική ως καλή τέχνη και η κατασκευή ειδώλων ως στρέβλωσις αυτής 9.1. ΣοφΣολ. 15,7: Ο κεραμεύς ως καλός και κακός τεχνίτης 9.2. ΣοφΣολ. 15,8-9: Η αφροσύνη των κεραμέων 9.3. ΣοφΣολ. 15,10: Η συνείδησις του κακού κεραμέως 9.4. ΣοφΣολ. 15,11-13: Η αφροσύνη του κεραμέως III. ΣΟΦΣΟΛ. 15,14-19: Η ΛΑΤΡΕΙΑ ΤΩΝ ΖΩΩΝ ΩΣ ΧΕΙΡΙΣΤΗ ΜΟΡΦΗ ΑΓΝΩΣΙΑΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ 1. ΣοφΣολ. 15,14-15: Η αφροσύνη των ειδωλολατρών καταδυναστευσάντων τον λαόν του Θεού 2. ΣοφΣολ. 15,15-17: Τα χειροποίητα είδωλα είναι νεκροί θεοί 3. ΣοφΣολ. 15,18-19: Η λατρεία των ζώων ως χειρίστη μορφή ειδωλολατρείας ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΟΥ Β' ΘΕΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΣΟΦΙΑΣ ΣΟΛΟΜΩΝΤΟΣ (ΚΕΦ. 13-15) Ι. ΠΕΡΙ ΑΝΘΡΩΠΟΥ II. ΑΓΝΩΣΙΑ ΚΑΙ ΓΝΩΣΙΣ ΘΕΟΥ 1. Έννοιαι 2. Γνώσις Θεού 3. Αγνωσία Θεού 3.1. Η αιτία της ειδωλολατρείας 3.2. Τα ονόματα των ειδώλων 3.3. Η φύσις των ειδώλων 3.4. Η θρησκεία των ειδώλων 3.5. Η ηθική της ειδωλολατρείας 3.5.1. Το φυσικόν κακόν Περίληψη: Η Σοφία Σολομώντος, το νεώτερον και μεγαλειωδέστερον πάντων των βιβλίων της Σοφιολογικής Γραμματείας, θεωρείται ότι συνεγράφη πρωτοτύπως ελληνιστί εις την Αλεξάνδρειαν της Αιγύπτου τον 1ον αι. π.Χ. και συμπεριελήφθη εις τον ούτω καλούμενον Αλεξανδρινόν ή ευρύτερον κανόνα της Παλαιάς Διαθήκης. Το βιβλίον τούτο της «θείας σοφίας» (Κλήμ. Αλεξ., Στρωμ. IV 16,103.2) ανήκει εις τα λεγόμενα Δευτεροκανονικά ή Αναγινωσκόμενα, συνδυάζει παλαιοδιαθηκικόν θεολογικόν άμα τε και ελληνικόν φιλοσοφικόν στοχασμόν, αποτελεί δε compendium της Ιστορίας και της Θεολογίας της Παλαιάς Διαθήκης, εκπεφρασμένης κατά τρόπον απαράμιλλον εις την Ελληνικήν γλώσσαν. Ο πιστός ελληνόφωνος Αλεξανδρινός Ιουδαίος, εκ της γραφίδος του οποίου προήλθεν το βιβλίον τούτο, φαίνεται ότι υπήρξεν βαθύς γνώστης και λάτρης της Κλασικής Ελληνικής γραμματείας. Όμως, κυρίως ένεκεν της προελεύσεώς του εκ της Ιουδαϊκής Διασποράς και της συγγραφής του πρωτοτύπως εις την Ελληνικήν γλώσσαν, το βιβλίον της Σοφίας Σολομώντος ουδέποτε ανεγνώσθη εις την Συναγωγήν. Αντιθέτως, υιοθετήθη εξ αρχής υπό της Αρχεγόνου Εκκλησίας, επιρρέασεν αποφασιστικώς την γλώσσαν και διήνοιξεν νέους ορίζοντας εις την θεολογίαν της. Ο συγγραφεύς του βιβλίου τούτου, διανοούμενος θεολογικώς άμα τε και φιλοσοφικώς, εκφράζει εξελιγμένας αντιλήψεις του Ελληνιστικού Ιουδαϊσμού περί σοφίας, δικαιοσύνης, τελικής κρίσεως και μεταθανατίου ζωής. Δεν χρησιμοποιεί απλώς την γλώσσαν της Μεταφράσεως των Ο' δημιουργεί ο ίδιος νεολογισμούς, οι οποίοι αποτελούν εκφράσεις προηγηθείσης κατανοήσεως και ερμηνείας της Υπερφυσικής Θείας Αποκαλύψεως. Αύται υιοθετήθησαν κυρίως κατά την διαμόρφωσιν της χριστιανικής θεολογικής, τριαδολογικής, χριστολογικής, πνευματολογικής, ανθρωπολογικής και σωτηριολογικής ορολογίας και διδασκαλίας, απετυπώθησαν δ' εις τα δογματικά και τα υμνολογικά κείμενα της Εκκλησίας. Ευλόγως λοιπόν το βιβλίον τούτο της «παναρέτου σοφίας», αντιπαρατιθέμενης εις την ψευδώνυμον σοφίαν και γνώσιν (Κλήμ. Αλεξ., Στρωμ. II 22,136.3), ελκύει έντονον το ερευνητικόν ενδιαφέρον της συγχρόνου Βιβλικής Επιστήμης, καθ' όσον αύτη εστιάζει εις την ανάδειξιν των βιβλικών απαρχών της Χριστιανικής Θεολογίας. [...] (Από τον πρόλογο της έκδοσης).Βιβλιογραφία: Περιέχει βιβλιογραφία, βιβλιογραφικές αναφορές και ευρετήριο.Θέμα - Θεματική επικεφαλίδα: Γνώση, Θεωρία της (Χριστιανισμός) | Θεολογία, Δογματική | Τριαδικός Θεός -- Σπουδή και διδασκαλία (Ανώτατη) | Ανθρωπος (Θεολογία) -- Σπουδή και διδασκαλία| Τύπος τεκμηρίου | Τρέχουσα βιβλιοθήκη | Συλλογή | Ταξιθετικός αριθμός | Κατάσταση | Ημερομηνία λήξης | Barcode | |
|---|---|---|---|---|---|---|---|
Books
|
Ακαδημία Θεολογικών Σπουδών Βόλου - Volos Academy | Γενική Θεολογία και Δογματική | 223.960 6 - ΔΑΦ (Περιήγηση στο ράφι(Άνοιγμα παρακάτω)) | Διαθέσιμο | 2-019751 |
Δεν υπάρχουν σχόλια για αυτό τον τίτλο.
Συνδεθείτε στο λογαριασμό σας για να αναρτήσετε ένα σχόλιο.
Κάντε κλικ σε μία εικόνα για να τη δείτε στον προβολέα εικόνων