| Κείμενο της σημείωσης |
Περιεχόμενα --<br/>ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΤΗΤΑ ΦΡΟΥΝΤ - ΓΙΟΥΝΓΚ - ΛΑΚΑΝ,<br/>Εισαγωγή,<br/>Ι. Η θρησκευτικότητα σύμφωνα με τον Φρόυντ,<br/>"Die Hilflosigkeit",<br/>ΙΙ. Ψυχανάλυση και νεοτερικότητα,<br/>Επικαιρότητα του πένθους,<br/>III. Γιούνγκ και θρησκεύεσθαι,<br/>Καθολικότητα,<br/>Εσωστρέφεια,<br/>Η ένωση των αντιθέτων,<br/>Αμοραλισμός του Γιαχβέ,<br/>IV. Επικαιρότητα του Γιούνγκ,<br/>Ενάντια στον εκκλησιαστικό λόγο,<br/>Η προϊουδαϊκή καταγωγή,<br/>Ενάντια στην νεοτερικότητα,<br/>V. Ο Λακάν και ο θάνατος του Θεού,<br/>Τα τέσσερα επεισόδια,<br/>Ένα δημιουργικό Κενό,<br/>Τρεις ονομασίες,<br/>VI. Η αγάπη του πλησίον,<br/>Πρώτη ερμηνεία,<br/>Μία άλλη ερμηνεία,<br/>Μία άλλη ηθική,<br/>VII. Αποκλίσεις και συγκλίσεις,<br/>Αποκλεισμός,<br/>Εγκλεισμός,<br/>Συμπέρασμα,<br/>ΟΙ ΔΟΜΕΣ ΤΟΥ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΡΗΣΚΕΥΤΙΚΟΥ ΛΟΓΟΥ ΚΑΙ Η ΜΕΤΑΞΥ ΤΟΥΣ ΣΧΕΣΗ,<br/>Τρεις θέσεις,<br/>Το γράμμα και ο κοινωνικός δεσμός,<br/>Τέσσερεις κοινωνικοί δεσμοί,<br/>Η δομή του λόγου του Κυριάρχου,<br/>Η δομή του Πανεπιστημιακού λόγου,<br/>Η δομή του Υστερικού λόγου,<br/>Η δομή του λόγου του αναλυτή,<br/>Τρεις κοινωνικοί θρησκευτικοί δεσμοί,<br/>Παρουσία στην δομή του λόγου του Κυριάρχου,<br/>Παρουσία στην δομή του Πανεπιστημιακού λόγου,<br/>Παρουσία στην δομή του Υστερικού Λόγου,<br/>Αντίθεση και σύγκλιση των δομών λόγου,<br/>Συζήτηση,<br/>ΤΡΙΑΔΟΛΟΓΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ,<br/>Το σημείο εκκίνησης,<br/>Πρώτη πράξη,<br/>Δεύτερη πράξη,<br/>Τρίτη πράξη,<br/>Τέταρτη πράξη,<br/>Πέμπτη πράξη,<br/>Έκτη πράξη,<br/>Λέγειν, αναγιγνώσκειν, γράφειν,<br/>ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ,<br/>ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ |
| Κείμενο της σημείωσης |
Σήμερα οι παρεκκλίσεις της παγκοσμιοποίησης, της οικονομίας της αγοράς και της τεχνοκρατίας, η αστική ανωνυμία, το γενικευμένο ξερίζωμα και η παρακμή των οικογενειακών και δημοσίων εξουσιών έριξαν το άτομο στην αταξία και την σύγχυση. Κατέστη αδύνατο να απαντήσει κανείς μόνος και να αντιδράσει στα συμπτώματα που μας πληγώνουν. Γι' αυτόν ακριβώς τον λόγο ένα αίτημα νοήματος απευθύνεται στον ψυχαναλυτή και στον θρησκευόμενο. Αλλά τότε τίθεται το ερώτημα: Ποιά σχέση υφίσταται μεταξύ ψυχανάλυσης και θρησκείας; Σ' αυτό το μικρό πόνημα, ο συγγραφέας δείχνει ότι ιστορικά η απάντηση διαφοροποιείται σύμφωνα με τρία ρεύματα -του Φρόυντ, του Γιουνγκ, του Λακάν-, του καθενός ξεκινώντας από μια διαφορετική καταγωγή: ιουδαϊκή, προτεσταντική, καθολική, αντιστοίχως. Δείχνει επίσης ότι «η» θρησκεία δεν υπάρχει: υπάρχουν θρησκείες, ιδιαίτερη η κάθε μία, και στον ανθρώπινο ψυχισμό ενυπάρχει «θρησκευτικότητα». (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου) |
