| Κείμενο της σημείωσης |
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ --<br/>Πρόλογος Συγγραφέως,<br/>Εισαγωγή,<br/>ΙΙ. CORPUS,<br/>ΜΙΚΡΑ ΑΣΙΑ,<br/>ΑΡΜΕΝΙΑ,<br/>ΡΩΣΙΑ,<br/>ΝΗΣΙΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΣ,<br/>ΚΥΠΡΟΣ,<br/>ΣΑΜΟΣ,<br/>ΙΚΑΡΙΑ,<br/>ΠΑΤΜΟΣ,<br/>ΤΗΛΟΣ,<br/>ΧΑΛΚΗ,<br/>ΡΟΔΟΣ,<br/>ΚΑΡΠΑΘΟΣ,<br/>ΚΡΗΤΗ,<br/>ΘΗΡΑ,<br/>ΝΑΞΟΣ,<br/>ΠΑΡΟΣ,<br/>ΜΥΚΟΝΟΣ,<br/>ΤΗΝΟΣ,<br/>ΑΝΔΡΟΣ,<br/>ΚΥΘΝΟΣ,<br/>ΣΕΡΙΦΟΣ,<br/>ΣΙΦΝΟΣ,<br/>ΚΥΘΗΡΑ,<br/>ΚΕΡΚΥΡΑ,<br/>ΗΠΕΙΡΩΤΙΚΗ ΕΛΛΑΣ,<br/>ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ,<br/>ΑΔΡΙΑΤΙΚΗ ΓΙΟΥΓΚΟΣΛΑΒΙΑ,<br/>ΙΤΑΛΙΑ,<br/>ΓΑΛΛΙΑ,<br/>ΕΛΒΕΤΙΑ,<br/>ΓΕΡΜΑΝΙΑ,<br/>ΑΥΣΤΡΙΑ,<br/>ΙΙΙ. ΓΕΝΙΚΑ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ ΤΩΝ ΔΙΚΟΓΧΩΝ,<br/>Γεωγραφική εξάπλωση των Δίκογχων Ναών,<br/>Η θέση που γενικά χτίστηκαν οι δίκογχοι ναοί,<br/>Δίκογχοι νεκρικοί και νεκροταφειακοί ναοί,<br/>Τύποι ναών με δίκογχα ιερά,<br/>Μέγεθος και διαστάσεις των δίκογχων ναών,<br/>Έξαρση και ύφεση του δικόγχου ιερού,<br/>IV. ΘΕΩΡΙΕΣ ΓΥΡΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΩΝ ΔΙΚΟΓΧΩΝ ΝΑΩΝ,<br/>Απόψεις των ξένων Αρχιτεκτόνων και Αρχαιολόγων,<br/>Απόψεις των ελλήνων Αρχιτεκτόνων και Αρχαιολόγων,<br/>V. Η ΑΡΧΑΙΑ ΚΛΗΡΟΝΟΜΙΑ,<br/>Δίδυμες θεότητες του Αρχαίου Κόσμου. Δίδυμοι βωμοί και σύμβωμοι θεοί. Δίκλιτοι και δίκογχοι ναοί της Αρχαιότητος,<br/>Σχέση δικόγχων και δικλίτων ναών,<br/>VI. ΝΕΚΡΙΚΟΙ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΟΙ ΝΑΟΙ,<br/>Νεκρικοί Χριστιανικοί Ναοί,<br/>Δίκογχοι Ταφικοί χώροι,<br/>VI. ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ,<br/>Δίκογχοι Ναοί αφιερωμένοι σε ζεύγος Αγίων,<br/>Δίκογχοι Ναοί προωρισμένοι για ομόστεγη λειτουργία,<br/>Δίκογχοι Ναοί προερχόμενοι εκ μετασκευής,<br/>Δίκογχοι Νεκρικοί ή νεκρολατρικοί ναοί,<br/>ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ,<br/>Αρχαίοι Συγγραφείς και Πηγές,<br/>Σύγχρονοι Συγγραφείς,<br/>ΕΥΡΕΤΗΡΙΟΝ,<br/>Les Eglises Chretiennes (Περίληψις) |
| Κείμενο της σημείωσης |
Αντικείμενο της παρούσης διατριβής αποτελούν οι δίκογχοι ναοί, μια μορφή ναών που στην παγκόσμια βιβλιογραφία τα παραδείγματά τους, δεν ξεπερνούν τη μια εκατοντάδα. Δίκογχοι ναοί ονομάζονται οι μονόχωροι γενικά ναοί που έχουν δύο ιερά, δύο ανεξάρτητους χώρους ιερών δηλαδή ή και δύο αψίδες. Οι δίκλιτοι ναοί που επίσης έχουν δύο ιερά (ή και μόνο αψίδες καμμιά φορά), αλλά έχουν δύο κλίτη και γι' αυτό δύο ουσιαστικά ανεξάρτητους χώρους, δεν αποτελούν αντικείμενο της παρούσης διατριβής, παρά την αναμφισβήτητη συγγένεια που έχουν μεταξύ τους οι δύο ναοδομικοί τύποι. Σημειώνω ότι όλοι σχεδόν ο δίκογχοι ναοί είναι μονόχωροι δρομικοί ναοί (μονόκλιτες βασιλικές), με ελαχιστότατες τις περιπτώσεις του συνδυασμού του δίκογχου ιερού με ναό άλλου τύπου.<br/>Ο όρος δίκογχος χρησιμοποιήθηκε απ' τον Λαμπάκη ήδη από το 1909 κι' απ' τον Μηλιόπουλο απ' το 1930 και παρ' όλο ότι ίσως δεν είναι πολύ πετυχημένος, όπως ήδη παρατηρήθηκε, εν τούτοις είναι αναμφισβήτητα καθιερωμένος πια κι έχει χρησιμοποιηθεί από τους Δ. Βασιλειάδη, Γ. Δημητροκάλλη, Ν. Δρανδάκη, Ι. Κουμανούδη και Μ. Χατζηδάκη. [...] (Από την εισαγωγή της έκδοσης) |
